مدل تصمیم گیری انتخاب دستگاه بی خطرساز پسماند های پزشکی در بیمارستان های ایران

خدمات بهداشتی و درمانی به واسطه ی بیمارستان ها برخی از پسماند های پزشکی را تولید می کنند. این پسماند ها باعث انواع بیماری های واگیردار، تنفسی، عصبی، ژنتیکی، ویروس hiv، هپاتیت b و c، انواع سرطان ها و تولد نوزادان ناقص الخلقه می شود و این امر بسیار نگران کننده است. به منظور جلوگیری از انتشار عوامل باکتریایی ، ویروسی و انگلی و سایر عوامل بیماریزا در محیط زیست پسماندهای پزشکی باید بی خطر شوند، برای بی خطرسازی پسماند های پزشکی در بیمارستان های ایران از فناوری های مختلفی استفاده می کنند که عبارتند از سیستم های اتوکلاو، مایکروویو، اتوکلاو و مایکروویو، هیدروکلاو، گندزدایی شیمیایی، حرارت خشک و مرطوب. این تحقیق از نوع تحقیق های میدانی می باشد، جمع آوری داده ها از طریق منابع اینترنتی، شرکت های تجهیزات پزشکی و پاسخگویی به پرسشنامه توسط صاحبنظران و کارشناسان بهداشت محیط انجام شده است. پرسشنامه ها از دید گاه کارشناسان بهداشت محیط طراحی شده است. در این پژوهش تعداد پرسشنامه های جمع شده 103 عدد است. مدیریت بیمارستان های ایران باید از بین 29 دستگاه دارای مجوز وزارت بهداشت ایران، دستگاهی را برگزینند که از لحاظ 6 معیار اقتصادی، 7 معیار زیست محیطی، 18 معیار فنی و 3 معیار اجتماعی بهترین گزینه برای آن ها باشد. این تصمیم گیری پیچیده با استفاده از روش تاپسیس فازی گروهی که یکی از رویکردهای تصمیم گیری چند شاخصه است، انجام می شود. سپس این دستگاه ها که گزینه های تصمیم هستند، توسط نرم افزار fdm اولویت بندی می شوند. در نهایت دستگاه awos 500 به عنوان گزینه ی برتر و دستگاه ecodas t300 به عنوان بدترین گزینه انتخاب شدند. پس نتایج نشان می دهد که اگر بیمارستان ها از دستگاه awos 500 استفاده کنند از لحاظ اقتصادی، زیست محیطی، فنی و اجتماعی به نفع بیمارستان و سلامت محیط زیست و مردم خواهد بود.